Etappe 3:
Op maandag 25 augustus krijgen we met etappe 3 van de Vuelta een korte rit van 139 kilometer die het peloton voert door een heuvelachtig landschap met meerdere niet al te lange klimmen. De langste beklimming is ruim 6 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage rond de 6%, terwijl andere klimmen iets korter zijn, tussen de 2 en 3 kilometer, maar met vergelijkbare hellingsgraden van 5% tot 6%. Deze opeenvolging van klimmen zorgt ervoor dat het peloton flink uitgedund raakt en dat pure sprinters in deze rit serieus onder druk komen te staan.
De laatste kilometers van deze etappe zijn uitdagend. Na de klimzones loopt de weg richting finish in Ceres licht omhoog met gemiddeld zo’n 4% stijging over de laatste 2 à 3 kilometer. Dit oplopende profiel maakt het moeilijk om een sprint te organiseren. Renners moeten hier niet alleen explosief zijn, maar ook beschikken over het uithoudingsvermogen om na een dag in de heuvels nog een krachtige eindsprint te kunnen trekken.
Voor de sprinters die goed kunnen overleven in heuvelachtig gebied is dit een uitgelezen kans om zich te tonen. Zij kunnen profiteren van het selectieve parcours en hun vermogen om te herstellen van korte beklimmingen. Het is bovendien een dag waarop vluchters vroeg in de etappe hun kans zullen wagen, maar hun kansen lijken toch vrij klein. Doordat de controle door teams die hun sterke sprinters willen helpen groot zal zijn, vooral richting de finale.
Het zal er dus om spannen wie in de laatste kilometers het beste overweg kan met het oplopende terrein, gecombineerd met de vermoeidheid die door het heuvelachtige parcours is opgelopen. Een sprint uit een beperkte groep lijkt het meest waarschijnlijke scenario, waarbij power en timing het verschil gaan maken.
Topfavorieten: Pedersen, Zingle, Aular