De eerste grote klim is de Port del Cantó, een langgerekte klim van 25 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,3%. De ideale beklimming om een mooie ontsnapping te vormen. Daarna volgt de Puerto de Creu de Perves, opnieuw een zeer lange klim van 23 kilometer met een iets rustiger gemiddeld stijgingspercentage van 3,5%. Vervolgens wacht de Coll d’Espina, een kortere klim van bijna 6 kilometer, maar met een steilere gemiddelde van 6,5%. Hier worden de krachtsverschillen al duidelijker. Daarna volgt de niet gecategoriseerde klim naar Castéjon de Sos, ongeveer 7 kilometer lang met steile stukken die kunnen oplopen tot bijna 10%. De slotklim naar Cerler meet 12,1 kilometer met een gemiddelde stijging van 5,9%, met de laatste kilometers zelfs nog steiler, een perfecte plek voor een beslissende aanval. Zo is het de laatste 30 kilometer bijna voortdurend klimmen met afwisselend zeer steile stukken, waar het in het begin van de etappe nog gematigde percentages zijn wordt het dus naar het einde toe grilliger. 

​

We verwachten eerder een strijd tussen de klassementsrenners om de etappezege. Ploegen die de dag ervoor tekenen van zwakte bij hun rivalen hebben gezien, zullen hier voluit gaan om dat uit te buiten. Dit maakt het lastig voor vluchters om de overwinning te pakken. Toch kan de klassementsstrijd natuurlijk ook altijd op de achtergrond plaatsvinden, in dit geval komen er veel klimmers in aanmerking in wat een mooie grote ontsnapping kan zijn met zowel satellietrenners als renners die hopen op de etappezege en bergtrui. 

​

Dit is bij uitstek een etappe waarin vele ploegen strategisch zullen spelen met hun ondersteunende renners en schaduwkopmannen. Zij zullen proberen in ontsnappingen te glippen om andere teams onder druk te zetten. Het parcours leent zich uitstekend voor dit soort tactische spelletjes, waardoor het koersverloop onvoorspelbaar en spannend zal blijven. Voor de klimmers is dit een mooie dag om het klassement door elkaar te schudden. 

 

Topfavorieten: Vingegaard, Almeida, Ayuso